W jego daniach rozpoznawalne są smaki wszystkich składników, a ich połączenie zadziwia i zachwyca. Jest on nie tylko wielkim szefem, ale i wybitnym przedsiębiorcą, oprócz admiralskiego okrętu, jakim jest paryski lokal skromnie noszący jego nazwisko, otworzył restauracje od Singapuru po Las Vegas. Nie mówiąc o trzech lokalach paryskich, które powierzył innym kucharzom. Więcej…
Gdy le Mesturet odwiedziłem z Francisem Brochetem, wybitnym specjalistą od spraw europejskich, komentatorem zgrupowania francuskich dzienników regionalnych EBRA, nie przestawaliśmy mówić o wyglądzie restauracji i o tym, co na talerzach.
Mój nowojorski kuzyn, którego też zaprowadziłem do tego bistra, położonego między Giełdą, Biblioteką Narodową i Luwrem, oczarowany był prawdziwie paryską atmosferą i autentycznością dań w le Mesturet. Więcej…
Hale, nazwane przez Emila Zolę brzuchem Paryża, przez wieki zaopatrywały stolicę w żywność, mobilizując do tego tysiące ludzi. Ci ludzi męcząc się ciężką pracą, robili przerwy na małe co nieco, popychane winem. A robili to u Benoit właśnie. Więcej…
Bistronomia to nie nauka zajmująca się teorią francuskiego bistra, ale moda knajpiana, od lat 90, ub. wieku ciesząca się wielkim powodzeniem wśród paryskich „bo-bu” (bohemiczni burżuje), czyli niebiednych ludzi, afiszujących się lewicowością poglądów i swobodnym trybem życia. Więcej…
Za zawartość talerzy odpowiedzialny jest młody, ale doświadczony już szef Romain Mahi, który układa finezyjne rymy smakowe, ale nie boi się i kontrastów, gdy łączy słodkawość z kwasotą a wędzoną słoność z lepkością tekstury risotta. Więcej…
Za wybór dań odpowiedzialny był każdy z gości i żaden, począwszy ode mnie, od odpowiedzialności nie ucieka. Na zakąskę wybrałem anchois z Collioure, katalońskiego portu w departamencie Wschodnich Pirenejów. Wybrałem najpierw dlatego, że niedawno pisałem o Dinie Vierny. Często tam bywała, mieszkając u swego mistrza Aristide’a Maillola , który miał dom w pobliskim Banyuls. Oraz dlatego, że kilka dni wcześniej byłem na wystawie André Deraina, który w początku wieku pojechał do Collioure z Henri Matissem i przywiózł stamtąd wspaniałe płótna. Więcej…
Pisał Marc Augé w „Pochwale Bistra Paryskiego” (Éloge du bistrot parisien, Payot & Rivages, Paris 2015): „Bistro to teatr miasta”. Wokół bufetu, tak ja w życiu, zbierają się drżące wspomnienia, które coś tam mruczą, ale teraźniejszość się niecierpliwi i już marzy o przyszłości. W gruncie Więcej…
Na lunchu w trzygwiazdkowej (u Michelina!) restauracji Guy Savoy (to nazwisko właściciela i szefa, znaczy Szefa, jednego z najsłynniejszych i najlepszych kucharzy na świecie) opowiedziano dziennikarzom jak będzie wyglądało kolejne wydanie imprezy „Gout de France/Good France. Ta nazwa to kalambur francusko – angielski, gdyż pierwsza Więcej…
Szczery, szczodry, szczęśliwy. Te trzy cechy charakteryzują Jean-Luca Poujaurana. Charakteryzują nie do końca, ale człowiek to takie zwierzę, że i w trzystu tysiącach słów wszystkiego nie da się o nim powiedzieć. Jest szczęśliwy, bo czerpie ogromną satysfakcję ze swej pracy i pewnie również z tego, Więcej…
Kebab to jedna z najpopularniejszych potraw ulicznej kuchni. W Europie sprzedaje się więcej kebabów niż hamburgerów. Za tą ilością coś się kryje, ale niekoniecznie przechodzenie w jakość. Kiedyś lubiłem, ale mi przeszło. -Nie wiem, dlaczego od września 2001 roku nie wziąłem do ust kebabu – Więcej…